Het voelt alsof ik afscheid moet nemen van een dierbare die is overleden.. Tien jaar lang bestond deze band, mijn lievelingsband, mijn beste vrienden, beste Britse vrienden. Van die tien jaar dat ze bestonden, was ik sowieso vijf jaar fan. Al die fijne momenten die we meegemaakt hebben tijdens de keren dat ze naar Nederland kwamen. Dat een vriendin en ik onze laatste nachttrein gemist hadden op Amsterdam Centraal en dat we in hun hotelkamer terecht konden voor onderdak. De gekke pants party's -dan gaan ze in hun ondergoed de zaal door rennen waar ze optraden, Brits gebeuren- en alle andere feestjes. De foto's die we hebben als herinneringen. Al die fijne herinneringen zullen me voor altijd bij blijven. En gelukkig zal ik ook goed contact houden met deze fijne, lieve jongens. Ik weet dat ze dit toch niet lezen, en als ze het doen zullen ze het moeten vertalen, maar, lieve Billy, Mitch, Andy, Phil en Robert, bedankt voor alle fijne Redtrack tijden. We houden van jullie. X
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.