Evelien had op jonge leeftijd al te maken met licht overgewicht. ''Ik ben zonder moeder opgegroeid en mijn vader was altijd aan het werk. Toen mijn vader na een aantal jaar ging hertrouwen begon ik mijn verdriet weg te eten. Mijn stiefmoeder was namelijk een verschrikkelijke vrouw. Ze deed alsof ik niet bestond! Het was voor mij een heftige jeugd.''
Als puber woog Evelien al snel rond de honderd kilo. Ze baalde van haar lichaam. ''Op de middelbare school werd ik erg gepest vanwege mijn lichaam. Daardoor ging ik alleen maar meer eten. Veel vriendinnen had ik niet en jongens zagen mij al helemaal niet staan.''
Toen Evelien 24 jaar oud was vond ze haar droomman. ''Gijs hield van mij zoals ik was. Het maakte hem niet uit of ik dik, dun, groen of paars was. Ik voelde me al snel erg veilig bij hem, misschien zelfs wel te veilig, want ik kwam veel aan.'' Al snel was Evelien in verwachting: ''Zwangerschappen zijn niet bepaald goed voor je lichaam. Zeker niet als je al dik bent. In tien jaar tijd heb ik vier prachtige dochters gekregen. Nadat mijn laatste dochter was geboren woog ik ongeveer 120 kilo.''
Gijs en Evelien waren een eigen zaak gestart die al snel erg succesvol werd. Na een paar jaar deed het koppel een grote verkeerde investering waardoor het bedrijf failliet ging. ''We hadden zo hard gewerkt voor ons bedrijf en nu was er in een klap niets meer van over! Ik begon in die tijd weer mijn verdriet weg te eten.''
Alsof dat allemaal niet zwaar genoeg was voor Evelien bleek haar man ook nog vreemd te gaan. ''Gijs verliet mij voor een klein, dun vrouwtje. Eigenlijk alles wat ik niet was. In een korte periode was ik alles kwijt. Het huis, mijn leventje en het belangrijkste: mijn gezin. Ik bleef zitten met hoge schulden. Ik kwam binnen no time veertig kilo aan. Ik kwam niet meer buiten, ik deed niets anders meer dan eten.''
In die periode kwam Eveliens vriendin Karlijn elke dag langs. Ze besloot het gesprek aan te gaan met Evelien. ''Mijn beste vriendin kwam op bezoek en ze liet mij inzien dat het zo niet langer ging. Ik zou mijzelf dood eten... Het gesprek was een echte eyeopener en ik besloot op dat moment om voor eens en altijd de strijd tegen de kilo's aan te gaan.''
Aan het begin van de afvalrace woog Evelien 173 kilo. ''Ik ging naar het ziekenhuis om informatie te krijgen over een maagband. Na het gesprek bleek dat ik er pas in aanmerking voor zou komen als ik dertig kilo zou afvallen. Al binnen twee maanden was ik deze dertig kilo kwijt.'' Al snel ging Evelien onder het mes, maar eenmaal met maagband was het wel wennen voor haar. ''Ik zat zo snel vol, dus daardoor vlogen de kilo's eraf. Samen met mijn dietiste had ik een menu samengesteld en sporten deed ik samen met vriendinnen. Zij hebben mij ontzettend gesteund. Hoe moeilijk het ook was, ik zette door. Ik zag steeds meer vorm in mijn lichaam komen. Ik ging van een Michelin-vrouwtje naar een vrouw met mooie vormen.''
Na een jaar afvallen woog Evelien nog maar honderd kilo. Er was dus al ruim zeventig kilo vanaf! ''Wat voelde ik mij goed. Sinds mijn puberteit had ik dit gewicht niet meer gehad. Alleen zag mijn lichaam, dankzij al dat afvallen, er niet meer uit. Er hingen allemaal vellen huid en mijn borsten hingen ook ongeveer op mijn knieen. Doordat ik mijn buikvel in mijn broek moest doen, had ik nog steeds drie broekmaten groter. Ook kon ik mijn lichaam door al die vellen niet meer goed schoonhouden. Ik ging naar het ziekenhuis met mijn problemen en nam contact op met mijn verzekering: een operatie werd vergoed!''
Evelien besloot dat ze voor de operatie nog vijftien kilo extra wilde afvallen. Binnen twee maanden was zij deze kilo's al kwijt. ''Ik keek zo erg uit naar mijn nieuwe lichaam. Ik was wel erg bang voor de pijn, maar het kon niet anders. In twee maanden tijd werden mijn armen, benen, buik en borsten weer mooi gemaakt. In totaal was er ruim tien kilo aan overtollig vel weggehaald. Ik woog uiteindelijk nog maar 72 kilo!''
Evelien doet er alles aan om op dit gewicht te blijven. ''Ik sport drie keer in de week en eet gezond. Ik wil in ieder geval nooit meer zo ongelukkig worden als toen ik zo dik was. Wanneer er nu even iets tegen zit, eet ik in plaats van een heel pak koekjes, een lekkere appel. Ik zit zo goed in mijn vel: ik word elke dag lachend wakker...''
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.